دختری که از پله‌های برج میلاد با دست بالا رفت
امسال روز جهانی معلول برای برج میلاد خاطرات زیادی به همراه داشت.دو معلول که تصمیم داشتند از 1866 پله این برج بالا بروند موفق به این کار شدند.
ماهانا جامی دانشجوی کارشناسی ارشد شیمی و ساکن مشهد به همراه مرتضی حسینی(عبدی) جوان معلول افغانی این موفقیت را برای خود رقم زدند. او عضو موسسه خیریه رعد است و تاکنون با کمک این موسسه توانسته به توانمدیهای فراوانی دست یابد.
به گزارش ایسنا، در همین باره ماهانا جامی با خبرآنلاین گفت‌وگویی را انجام داده است.
- چطور شد که تصمیم گرفتی از پله های برج میلاد با دستانت بالا بروی؟
من ورزش را از سال 1384 شروع کردم و در رشته هایی مانند وزنه برداری،تیرو کمان و شنا فعالیت می‌کردم. من قبلا هم از پله های جبل النور مشهد که 730 پله داشت بالا رفتم. پله از کودکی یکی از دشورایهای زندگی من بود و می‌خواستم اینگونه بر بزرگترین مانع پیش رویم در زندگی غلبه کنم. من همیشه وقتی کسی از چیزی ترس دارد به او توصیه می کنم که سعی کند با آن مواجه شود تا بتواند بر آن غلبه کند.
- چرا برج میلاد را انتخاب کردی؟
چون این برج نماد بلندترین برج کشور است و من می‌خواستم رکورد این کار را بزنم که خوشبختانه موفق هم شدم.
- وقتی از پله ها بالا می‌رفتی هیچوقت احساس کردی که نخواهی ادامه دهی؟
از وقتی که شروع کردم با اراده و روحیه ای که داشتم می‌دانستم که حتما موفق می‌شوم .در طول راه هم این روحیه را حفظ کردم، اما وقتی به پله 1100 رسیدم خیلی خسته بودم و احساس کردم دیگر امکان بالا رفتن ندارم، اما به لطف خدا و کمک دوستانم موفق شدم ادامه بدهم و خوشحالم که توقف نکردم.
- زمانیکه دستت را به آخرین پله‌های گنبد آسمان میلاد زدی چه احساسی داشتی؟
به سختی نفس می‌کشیدم، اما آن لحظه تنها کلمه‌ای که به زبانم آمد نام امام حسین(ع) بود که با صدای بلند آن را اعلام کرد و بعد از آن دیگر چیزی نفهمیدم تا اینکه با کمک پزشک اورژانس توانستم تواناییم را بدست بیاورم.مدتی امکان صحبت نداشتم و می‌لرزیدم تا اینکه وقتی به خودم آمدم دیدم اطرافم چقدر شلوغ است و همه با افتخار و غرور به من تبریک می گویند.
- وقتی می‌خواستی بالا رفتن از پله‌ها را شروع کنی، آقای مهدوی کیا به استقبال شما آمد، چه احساسی داشتی؟
خوشحال بودم که ایشان را از نزدیک می‌دیدم.من همیشه ایشان را از تلویزیون می‌دیدم اما این بار از نزدیک دیدم. من طرفدار پرسپولیس هستم و از کودکی عاشق بازی‌های آقای مهدوی کیا بودم. ایشان با حضورشان ، انگیزه من را مضاعف کردند.
- گویا بعد از موفقیت شما از بالا رفتن از پله‌ها هم تلفنی به شما تبریک گفتند؟
بله. ایشان به دلیل شروع تمرین پرسپولیس نتوانست تا پایان کار ما را همراهی کند، اما بعد از صعود با برقراری تماس تلفنی نتیجه نهایی کار را جویا شد و به من گفتند از اینکه در این مدت کوتاه توانستی کاری به این بزرگی را انجام دهی متعجب شدم. به تو تبریک می گویم.
- در این کار موسسه خیریه رعد هم خیلی به شما کمک کرد.
بله.اگر همراهی و کمک این موسسه نبود من چنین فرصتی پیدا نمی کردم.شعار امسال مجتمع آموزشی نیکوکاری رعد " افتخار می‌کنم به توان تو " است که برای نمایاندن توانمندی های افراد دارای معلولیت و توانیابان مجتمع رعد در نظر گرفته شده است.
- تصمیم داری در آینده چه کار بزرگی انجام دهی؟
شنای استقامتی در اقیانوس آرام و پایین پریدن از بالن از دیگر برنامه‌ها و آرزوهایم است.امیدوارم سال آینده بتوانم این کار را انجام دهم.
- پیغامی برای کسانی که مثل خودت ناتوانی دارند و ناامید هستند داری؟
من به دوستان خودم می گویم سعی کنید کلمه معلولیت را فراموش کنید تا به موفقیت برسید. ما معلول نیستیم و از اینکه توانستم حرف خود را ثابت کنم بسیار خوشحالم. کلمه‌ای به‌نام نشدن وجود ندارد، ما انسان‌ها هستیم که به دایره نشدن‌ها دامن می‌زنیم. من اعتقاد دارم دنیا را خدا یک بار به انسان می‌دهد و باید نهایت لذت را از آن برد. کلمه نمی‌توانم بی‌معنا است. امروز باید خودمان حرکت کنیم تبلیغات رسانه‌ای برای معلولان دیگر کافی است.
دیدگاه خودتان را ارسال کنید